موسیقی وقتی از آهنگهاي نشاط انگیز و یا نواهاي حزن آمیز تشکیل شود به خصوص اگر با ارتعاشات عجیب و غریب سمفونیک
و جاز همراه گردد، مسلماً تعادل لازم بین اعصاب نباتی را بر هم زده و این عمل اصول حساس زندگی اعم از هضم، جذب، دفع و
ترشحات، ضربان قلب و وضع فشار مایعات بدن و … را مختل ساخته و رفته رفته شخص را به امراضی نزدیک میکند که پزشکی
امروز با تمام پیشرفتهاي چشمگیرش از معالجه آن عاجر میماند. مثلاً آهنگهاي نشاط انگیز افراطی میتواند باعث نوعی
تحریک اعصاب گردیده و به گونهاي آنها را تهییج نماید که به تدریج منجر به ناراحتی روانی مانند بیداريهاي شبانه (شب بیداري
بیش از حد)، فعالیتهاي بیموقع، خوشیهاي ناگهانی، خندههاي بیجا، پرگویی، اداي سخنان مسخره و هذیان گویی، حالت
عصبانیت و ناراحتیهاي دیگري شده که تکرار و جلسات موسیقی براي دلباختگان آن پدید میآورد. البته با ارائه این وضع ممکن
است شخص دچار نوعی جنون به نام مانی ( 21 ) گردد و در مواقعی که با موسیقی سر و کار ندارد آواز بخواند و دست و پایش را
حرکت داده و با میز و صندلی ضرب گرفته و حرکات مسخره انجام دهد ( 22 ). در بعضی از مواقع این نوع جنون شدت پیدا کرده و
شخص را به بیماري پارانویا ( 23 ) گرفتار مینماید به صورتی که ادعاهاي بیمورد نموده و خود را شریفتر و بالاتر از همه میداند.
24 ) اگر در زندگی کسانی که علاقه زیادي به شنیدن موسیقی، مخصوصاً موسیقی نشاط انگیز دارند، حوادثی رخ دهد که باعث )
نگرانی روحی آنها شود بردباري و تحمل براي آنها مقدور نبوده و در بعضی از مواقع به خاطر سانحه کوچکی اقدام به خودکشی
نمایند